|
علمی-اجتماعی
|
||||||||||||||||
|
شنبه 30 آذر 1392برچسب:, :: 13:12 :: نويسنده : شمیلا سیامکی
در گیلان و مازندران کونوس های رسیده را در آب و نمک می ریزند می گذارند تا کونوس تازه و آبدار باشد تا در زمستان و شب چله بخورند. آن زمانها این طور نبود که میوه در همه ی فصول سال پیدا باشد. در نتیجه کونوس ها را می کندند و در پشت بامها بر روی کلوش همان ساقه برنج می ریختند و رویش را نیز با کلوش می پوشاندند تا در تمام مدت سال میوه داشته باشند. همین طور خوج و انواع گلابی را نیز به همین ترتیب نگه می داشتند..در فصل پاییز، ازگیل خام را در خمره می ریزند، خمره را پر از آب می کنند و کمی نمک هم به آن می افزایند و در خم را می بندند و در گوشه یی خارج از هوای گرم اتاق می گذارند، ازگیل سفت و خام، پس از مدتی پخته و آبدار و خوشمزه می شود. آوکونوس (ازگیل) در اغلب خانه های گیلان تا بهار آینده یافت می شود و هر زمان هوس کنند ازگیل و تازه و پخته را از خم بیرون می آورند و آن را با گلپر و نمک در سینه کش آفتاب می خورند.
نظرات شما عزیزان:
درباره وبلاگ موضوعات آخرین مطالب آرشيو وبلاگ پیوندهای روزانه پيوندها
 نويسندگان
|
||||||||||||||||
|
||||||||||||||||
تبادل
لینک هوشمند
<-PollName->
خبرنامه وب سایت:
آمار
وب سایت: